Informatie gouden handdruk

Kantonrechtersformule

Kantonrechtersformule

Het merendeel van de afspraken over gouden handdrukken wordt vastgesteld in onderling overleg, maar soms wordt een beroep gedaan op de rechter. Bij de vaststelling van de hoogte van de gouden handdruk wordt vaak gebruik gemaakt van de zogenaamde kantonrechtersformule. Op deze pagina gaan we uitgebreid in op de kantonrechtersformule.

Online gouden handdruk berekenen middels de kantonrechtersformule

Direct rentes banksparen vergelijken

Uitleg componenten kantonrechtersformule

Bij de kantonrechtersformule wordt de ontslagvergoeding bepaald als het resultaat van A x B x C, waarbij:

• A staat voor het gewogen aantal dienstjaren;
• B staat voor het bruto maandsalaris;
• C staat voor een correctiefactor die afhankelijk is van de mate van de specifieke omstandigheden.

We zullen hieronder de verschillende factoren toelichten.

Factor A: gewogen dienstjaren

Bij de bepaling van de hoogte van de gouden handdruk wordt gekeken naar het aantal jaren dat de werknemer bij de betreffende werkgever heeft gewerkt. Bij de kantonrechtersformule hanteert men het begrip "gewogen dienstjaren". Dat houdt in dat de dienstjaren boven het 35e levensjaar zwaarder gaan tellen in de berekening in de vorm van een wegingsfactor. In onderstaande tabel wordt deze wegingsfactor weergegeven:

De peildatum voor de leeftijd zal in het algemeen zijn de datum van ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Voor de afronding geldt in zijn algemeenheid dat bij 6 maanden + 1 dag naar boven afgerond mag worden.

Factor B: bruto beloning per maand

Bij de berekening van factor B wordt bij de kantonrechtersformule uitgegaan van de totale bruto beloning per maand. Vaak worden alle vaste inkomstenbronnen op jaarbasis op een rij gezet waarna het totaalbedrag gedeeld wordt door 12. Wel meegenomen worden bijv. het vaste brutomaandsalaris, de vaste ploegentoeslag, de structurele winstdeling, het vakantiegeld en de vaste 13e maand. Niet meegenomen worden onkostenvergoedingen, bonussen, de auto van de zaak, etc.

Kortom: normaal gesproken worden alleen alle vaste looncomponenten meegenomen. In uitzonderlijke gevallen - bijvoorbeeld als een groot deel van het inkomen uit een variabele beloning bestaat - wordt hiervan afgeweken. Maar ook dan wordt vaak alleen afgeweken van de standaardberekening als er sprake is van een structurele variabele beloning.

Factor C: correctiefactor

De correctiefactor geeft de mogelijkheid om binnen de kantonrechtersformule bijzondere omstandigheden te vertalen in de hoogte van de gouden handdruk. Als er bijvoorbeeld sprake is van ontslag vanwege een reorganisatie, waarbij de oorzaak van de ontbinding ligt bij de werkgever, zonder dat er sprake is van enige verwijtbaarheid, geldt vaak een factor 1. Er is dan dus geen sprake van omstandigheden die aanleiding geven tot het toekennen van een hogere of lagere ontslagvergoeding dan gebruikelijk. Mocht het ontslag zeer verwijtbaar zijn aan de werknemer, dan kan de factor 0,5 of zelfs 0 worden. Mocht er sprake zijn van verwijtbaarheid aan de zijde van de werkgever, dan kan de factor hoger zijn dan 1.

Sinds 1 januari 2009 kan er door de kantonrechters bij de bepaling van de hoogte van de gouden handdruk ook nog rekening gehouden worden met andere factoren, zoals de kansen van de werknemer op de arbeidsmarkt en de financiële positie van de werkgever.

Direct de rentes van banksparen vergelijken