Dit is afhankelijk van diverse factoren. Als het economisch slecht gaat en de werkloosheid hoog is, zullen de meeste mensen minder snel een grote uitgave doen. Het kopen van een huis blijft een zeer ingrijpende beslissing die niet genomen wordt voor een jaartje. Ook het aantal te koop staande woningen kan zorgen voor een stijgende of dalende prijs. Als namelijk veel mensen willen kopen en er staan weinig huizen te koop, stijgt de prijs vanzelf.

Het tegenovergestelde is van toepassing als er veel woningen te koop staan. Kopers kunnen dan de woningen goed met elkaar vergelijken en hoeven zich niet te haasten. De duur dat woningen te koop staan, loopt momenteel op zodat veel verkopers vaak zenuwachtig worden. Zij hebben namelijk een bepaalde tijdsduur in gedachten waarin hun woning moet worden verkocht. Indien dit niet mogelijk blijkt te zijn en zij hebben zelf ook al een andere woning aangeschaft, komen zij meestal met dubbele maandlasten te zitten. Dit leidt dan weer tot het verlagen van de vraagprijs. Een gewillige buurt waar niet veel woningen te koop komen te staan, zorgt ervoor dat een woning zeer snel is verkocht voor meestal net onder de vraagprijs.

Tot slot is de hoogte van de hypotheekrente bepalend. Hoe lager de hypotheekrente is, hoe meer iemand met zijn inkomen kan lenen en de maandlast is bij lagere rentes natuurlijk ook lager. Dit betekent dat er in een duurdere prijscategorie gezocht kan worden. Iemand heeft dus meer keuzes uit de te koop staande woningen. Begin jaren tachtig steeg de hypotheekrente enorm naar zelfs 10%. Bovendien was de economie zeer slecht. In die tijd daalden de huizenprijzen zelfs meer dan 30%. Het duurde bijna 15 jaar alvorens de waardes weer op het zelfde niveau waren.