Een anti-speculatiebeding moet het speculeren met nieuwbouwwoningen en misbruik van kortingsregelingen tegengaan. Het gaat dan om woningen in de sociale koopsector die met korting van de gemeente te koop worden aangeboden. De koper betaalt minder dan de marktprijs. Bepaalde doelgroepen kunnen hierdoor wel een woning kopen, die zij normaal niet hadden kunnen kopen.

Er is pas sprake van speculatie als iemand een woning met korting koopt, maar niet de bedoeling heeft om daar zelf in te gaan wonen. De koper wil na koop van de woning deze direct weer verkopen en zo de winst opstrijken. Om dit te voorkomen, wordt er een boete vastgesteld als een koper binnen een bepaalde tijd zijn woning verkoopt. Deze boete kan echter hoger zijn dan de ontvangen korting waardoor het zeker niet aantrekkelijk is de woning te verkopen.

Hier zit nu ook het daadwerkelijke probleem want er zijn situaties denkbaar dat iemand toch zijn woning eerder wilt verkopen. Vooral bij scheiding valt er een inkomen weg, waardoor het onmogelijk wordt om door een van de partners de huidige hypotheek nog te betalen. Ook in deze situatie zijn er nog gemeentes die een boete berekenen aan de huidige eigenaren. Het anti-speculatiebeding schiet dan zijn doel voorbij wat natuurlijk niet de bedoeling is.

Een hardheidsclausule is dan ook wenselijk al kan deze ook weer verschillen per gemeente. In zo’n clausule staat namelijk de redenen dat mensen onder het anti-speculatiebeding kunnen uitkomen. Wie van plan is zo’n woning te kopen, moet heel goed weten onder welke voorwaarden er geen boete wordt berekend. En natuurlijk hoeveel deze boete is!