Geld maakt je als mens niet meer of minder waard
Zo. Hier in regio Noord zijn is zomervakanties weer afgelopen – of tenminste: voor de scholen. En het woord zomervakantie is misschien ook wat overdreven, want om nou te zeggen dat we hier in Nederland echt zomer hebben gehad… nou nee. Desondanks gaan de kids Back2school – het leven back to normal.
Veel dingen zijn niet normaal
Nou ja, normaal… er is en blijft natuurlijk best veel niet normaal. De huizenprijzen bijvoorbeeld, de stijgingen die we daar zien. Of de rentes die zo bizar laag staan. Of het thuiswerken als dat niet is wat je wilt. Of de mondkapjes in het openbaar vervoer. Of de Taliban die weer de macht heeft in Afghanistan. Of een man die zwanger is. Of… nou ja, zo kun je nog wel even doorgaan.
Wat is normaal?
Afgelopen weekend liep ik in het bos en dacht na over ‘normaal’. Wat is normaal? Dat is immers hartstikke subjectief, cultuur- en tijdgebonden. Jouw normaal is niet mijn normaal. Normaal, gewoon, gemiddeld, standaard, doorsnee… allemaal termen die door mijn hoofd vlogen.
Afwijkingen van ‘normaal’ worden vaak afgekeurd – en soms juist toegejuicht. Dat ligt aan de combinatie van wat de afwijking is en wie erover oordeelt.
Oordelen over anderen
Dat oordelen, dat zou in mijn ogen weleens wat minder mogen. Als we mensen nu gewoon eens lekker hun eigen keuzes laten maken, hun eigen leven laten leiden, zonder daar direct negatief over te oordelen als het niet ons eigen normaal is?
Heb ik er last van?
Natuurlijk oordeel ik ook – ik denk dat iedereen dat doet. Wel probeer ik me daar bewust van te zijn en me af te vragen: heb ik er last van? Zo niet, dan doe ik mijn best niet te oordelen. Dat ‘last hebben van’ gaat daarbij wel iets verder dan wat ik er persoonlijk direct van merk.
Mensen die meer verdienen en hebben…
Als we naar inkomen kijken, of naar vermogen: er zijn mensen die héél veel meer verdienen en hebben dan ik. Heb ik daar last van? Nee! Niet als het geld niet crimineel verkregen is en er netjes belasting betaald wordt.
Dan kun je denken: je hebt er toch ook niet persoonlijk last van als er wel sprake is van criminele activiteiten en belastingontduiking? Klopt, zolang ik niet overvallen of opgelicht word niet nee. Maar de maatschappij heeft er wel last van en ‘de maatschappij… dat ben jij’. En ik dus ook.
… of juist minder
Dat gaat ook de andere kant op. Mensen die veel minder verdienen en hebben dan ik, daar heb ik ook geen oordeel over. Tenzij ze dat geld krijgen uit een uitkering terwijl ze prima in staat zijn om in hun eigen inkomen te voorzien. Of de verzekering bedonderen met valse claims.
Weer geldt: dat raakt mij niet persoonlijk, dus waarom zou ik er moeite mee hebben? Simpel: de uitkeringen gaan ten laste van de overheid, daar betaalt iedereen dus aan mee. En het oplichten van de verzekering zorgt voor hogere premies voor alle andere verzekerden.
Het gemiddelde overstijgen een must?
Waar ik tijdens die boswandeling ook over nadacht: sommige mensen doen denigrerend over ‘standaard, gemiddeld en doorsnee’. Je merkt het veel in de wereld van de (online) marketing en sales. Uitspraken als ‘doe je dit of dit niet, dan zul je nooit het gemiddelde overstijgen’. Ja dús? Is dat een probleem? Maakt het overstijgen van het gemiddelde je een beter mens dan?
Gemiddeld, meer of minder… het is okay
Dat vind ik volledig onnodig. Waarom zou gewoon niet goed genoeg zijn? Als je ervoor kiest om okay te zijn met een leven zonder uitschieters – dan is dat toch prima? En wil je wél méér verdienen of bereiken dan de meeste mensen, ook prima. Neem je genoegen met minder dan ‘gemiddeld’ – ook goed. Niet beter of slechter, gewoon prima.
Iedereen maakt z’n eigen keuzes
Wat mij betreft maakt iedereen lekker z’n eigen keuzes – als je er maar geen anderen mee benadeelt. Of je nu veel of weinig verdient, vuilnisman bent of bankdirecteur, een groot kapitaal hebt of juist in de schulden zit, keihard werkt of relaxed achterover leunt… wat mij betreft maakt het je als mens niet beter of slechter dan een ander.
Meer of minder waard
Misschien dat mijn blogs over geld en besparen je de indruk geven dat ik vind dat je met een vette spaarrekening of beleggingsportefeuille meer waard bent dan met schulden.
Waarde als persoon
Nu is ‘meer waard’ een dubbele uitdrukking: in euro’s ben je dan natuurlijk wel meer waard. Ik heb het nu over jouw waarde als persoon, en daarin maakt jouw financiële situatie wat mij betreft geen verschil. Geld maakt jou als mens niet meer of minder waard.
Hameren op sparen en besparen
Waarom hamer ik dan steeds op het overstappen naar een andere bank voor een betere spaarrente? Op het opbouwen van een buffer? Op checken of jouw lening, hypotheek of verzekeringen niet te duur zijn? Op besparen zodat je beter uitkomt met je inkomen?
Buffer en balans geven ontspanning
Omdat ik het zonde vind als je minder krijgt voor je spaargeld dan kan. Of meer voor je lening, hypotheek of verzekeringen betaalt dan nodig. Door daar slim mee om te gaan houd je (meer) geld over voor een buffer. Zo’n buffer en balans in je budget zorgen voor ontspanning. En dat gun ik iedereen.
Keuze om met geldstress te leven
Geldzorgen zijn voor niemand fijn – dus als je die kunt voorkomen lijkt mij dat een goed idee. Maar ook daarvoor geldt: het kan een keuze zijn om met geldstress te leven – ook als het prima zonder kan. Ik begrijp dat niet, maar probeer er niet over te oordelen.
