Misbruik van rechtsbijstand

Uitbetaling door verzekeraar voorkomt rechtszaak

Het is alweer een tijd geleden dat ik schreef over Crisis op de camping – de situatie waarin alle vaste plaatsen op onze vorige camping werden opgezegd. De discussie die ik vervolgens moest voeren met de woordvoerder van die camping over of het nu ging om vaste plaatsen of seizoensplaatsen.

Rechtsbijstand ingeschakeld

Ik had daarvoor onze rechtsbijstandverzekering ingeschakeld, omdat ik ervan overtuigd was dat we recht hadden op de verplaatsingsvergoeding die volgens de Recron-voorwaarden uitbetaald moet worden als een camping-eigenaar vaste plaatsen opzegt.

Waterschade gooit roet in het eten

Nu is het met onze stacaravan allemaal nog weer anders afgelopen dan verwacht. Medewerkers van de camping hebben daar een zodanige waterschade veroorzaakt dat deze niets meer waard was en we de waarde (of nee: het bedrag dat een opkoper had toegezegd ervoor te willen betalen) vergoed hebben gekregen vanuit de aansprakelijkheidsverzekering van de camping. Niks geen verplaatsingsvergoeding meer dus, daar kon onze rechtsbijstandsjurist ook niets meer mee.

Campinggast krijgt geld!

Op een x-moment kreeg ik bericht van een veldgenoot: zij kregen geld! Dat was goed nieuws, als er inderdaad verplaatsingsvergoedingen betaald gingen worden. Maar wat bleek… het was geen betaling door de camping. Ook zij hadden rechtsbijstand ingeschakeld, en de rechtsbijstandsverzekeraar had besloten dat ze liever het bedrag zelf uitbetaalden dan dat ze er een rechtszaak over gingen voeren. Ze gingen over tot afkoop van de zaak.

Aangestuurd op afkoop door verzekeraars

En toen viel bij mij het kwartje: daar heeft de woordvoerder van de camping waarschijnlijk van meet af aan op aangestuurd! Hij wist maar al te goed dat we vaste plaatsen hadden, en dat er een verplaatsingsvergoeding betaald moest worden, maar hield dat geld natuurlijk liever in z’n zak.

Dus beweerde hij dat we er geen recht op hadden, met een paar mogelijke uitkomsten. De eerste is dat campinggasten dat geloven en het erbij laten zitten. Of ze geloven het niet… 

• … maar verkopen in paniek hun caravan op de plek aan een opkoper, waarmee ze dat recht direct verspelen
• … maar voelen zich niet sterk genoeg om er een advocaat op te zetten (want dat kost grof geld)
• … en hebben een rechtsbijstandsverzekering die ze aan het werk zetten 

Die laatste situatie is tricky, want als er een rechtszaak komt waarin de campinggast gelijk krijgt is dat een voedingsbodem voor meer claims, ook van degenen die in eerste instantie niets deden. Want als de rechter uitspreekt dat één campinggast geld moet krijgen, dan moeten ze de anderen ook betalen.

Afkoop door rechtsbijstandsverzekeraar

Alleen kent zo’n woordvoerder het klappen van de zweep natuurlijk: hij weet dat een rechtsbijstandverzekeraar geen rechtszaak gaat voeren voor € 1.621. De kosten die ze maken voor zo’n zaak zijn ongetwijfeld veel hoger, dus dat is niet economisch. Dus gaat de verzekeraar de zaak afkopen: de klager heeft z’n geld (is schadeloos gesteld) dus kan er niets meer mee.

Weigeren afkoop niet mogelijk

Als de verzekeraar het volledige bedrag uitbetaalt kun je niet eisen dat ze alsnog de zaak verder behandelen. Ook al is het voor jou een principekwestie en draait het niet alleen om het geld, zo staat de afkoopregeling in de polisvoorwaarden. Afkoop met vergoeding van de volledige claim (volledige schadeloosstelling) kun je niet weigeren.

Winnaar: de tegenpartij

Hiermee is de winnaar niet de campinggast. Die heeft namelijk geen gelijk gekregen, alleen het geld. Prettig natuurlijk, daar niet van, maar erg onbevredigend. De werkelijke winnaar is de tegenpartij, die kan het geld in z’n zak houden. De verzekeraar heeft immers betaald.

Indirect misbruik van rechtsbijstand

Ik kan dit allemaal niet bewijzen, maar denk echt hier bewust op aangestuurd is. En dat het vaker zo gaat. Dit is toch gewoon misbruik maken van rechtsbijstand? Indirect dan wel. Niet de verzekerde maakt misbruik, die doet gewoon wat hij kan om z’n recht te halen. Alleen vanwege het beperkte bedrag krijgt hij z’n recht niet… alleen z’n geld. En de tegenpartij is de lachende derde. Want er komt geen uitspraak van een rechter waar andere campinggasten ook hun voordeel mee kunnen doen. Dat scheelt hem dus vele malen die verplaatsingsvergoeding.

Samen een zaak voeren

Met dit in het achterhoofd is het advies dat rondgaat op internet heel passend. Bij zo’n camping-opzegging (en dat zijn er nogal wat tegenwoordig) moeten de campinggasten zich goed verenigen en met z’n allen één advocaat inschakelen. Dan gaat het niet om één gast met één keer de verplaatsingsvergoeding – dan gaat het om de totale vergoeding voor alle gasten. Dat verenigen vergt alleen nogal wat, bij ons is er een poging gewaagd maar dat is niet gelukt.